Örneğin Kassel bölgesinden çiftçi Bernhard von Weichs, gübre fiyatlarının şu anda yaklaşık yüzde 30 oranında arttığını ve bunun tek başına çiftliği için yaklaşık 30.000 avroluk ek maliyete yol açtığını söylüyor. Lakin Deutsche Welle’nin haberine nazaran buğday fiyatları artmadı, tam aksine azaldı.
YAPAY GÜBRELERİN %90’I DOĞAL GAZDAN OLUŞMAKTADIR
Orta büyüklükte bir çiftliği olan Von Weichs ise telaşlı. Üstelik sıkıntıdan yalnızca onlar etkilenmiyor; Almanya’da buğday hala en değerli tahıl eseri ve ARD’ye nazaran 2,62 milyon hektarlık bir alanda yetiştiriliyor.
Rusya’nın Ukrayna savaşının başlamasının akabinde Almanya’da gübre fiyatları kıymetli ölçüde arttı. Yapay gübrelerin yüzde 90’dan fazlası doğal gazdan oluşuyor ve güç fiyatlarının arttığı günümüzde üreticiler açısından çok değerli hale geliyor. Savaşın başladığı birinci haftalarda mineral gübrelerin fiyatı ton başına 250 avrodan 1.000 avroya fırladı ve o tarihten bu yana gaz fiyatına paralel olarak daima değişim gösteriyor.
Vladimir Putin, Rus yapay gübrelerini Avrupa pazarına sürüyor. Tıpkı vakitte Avrupa’ya azotlu gübre biçiminde gaz ithal ederek Avrupa’nın gaz ambargosunu da aşabilir.
Reuters’ın haberine nazaran, savaşın başlangıcından bu yana Rusya’nın gübre ihracatı süratle arttı ve yalnızca 2024 yılında yüzde 33 daha arttı. Öte yandan Rusya, AB’ye en fazla gübre ihraç eden ülke pozisyonunda olup AB datalarına nazaran savaşın başlangıcından bu yana Avrupa’ya yaklaşık 6,2 milyon ton gübre ithal etti.
ZARAR GÖRENLER AVRUPALI ÜRETİCİLER OLDU
Rusya’daki mineral gübre üreticilerinin doğalgaz maliyetleri çok düşük olduğu için, uyguladıkları dampingli fiyatlarla Alman gübre üreticilerini kolaylıkla batırabileceklerini belirten dal, ARD’ye şikayette bulundu. Üreticilerden biri Alman medyasına yaptığı açıklamada, piyasanın adeta ucuz gübreyle dolup taştığını, bu nedenle Almanya’daki üretimin savaş öncesine nazaran yüzde 50 ila 60 oranında gerilediğini söyledi.
Avrupalı gübre üreticilerinin Rusların dampingli eserleriyle rekabet etmesi sıkıntı görünüyor. Bu eğilimin devam etmesi halinde Avrupa’da amonyak üretiminin sona ermesi ve Almanya’nın Rus gübrelerine bağımlı hale gelmesi tehlikesi bulunuyor. Tıpkı kaygıları dünyanın en büyük amonyak üreticilerinden biri olan Norveçli Yara şirketi de paylaşıyor. Yara tasasından Marco Fleischmann ARD’ye “Almanya ve Avrupa’da mineral gübre üretimi kritik altyapının bir kesimidir. Besin kesiminde de otokratik devletlerden bağımsızlığımızı koruyabilmemiz için stratejik bir amaç olmalıdır” dedi.
MİNERAL GÜBRELER BALTIK DENİZİ ÜZERİNDEN ULAŞTIRILIYOR
Peki gübre Almanya’ya nasıl ulaşıyor? Rus gübreleriyle ticaretin yasadışı olmamasına karşın resmi bir bilgi bulunmuyor. Alman kamu hukuku medya kuruluşunun haberine nazaran, azotlu gübreler şimdi AB yaptırım listelerine dahil edilmedi.
Gazetecilik soruşturmaları St. Petersburg’a kadar uzanıyor. İsviçre merkezli EuroChem şirketinin orada birkaç yıldır son derece çağdaş bir gübre fabrikası bulunuyor. Yük gemisi hareketlerinin tahlili, gübre yüklü gemilerin tertipli olarak Baltık Denizi’nden geçerek bunları Avrupa iç pazarına ulaştırdığını gösteriyor. Örneğin, Kalin isimli kargo gemisi Mart ayında Rusya’nın Vyborg kentinden Bremen’e 5 bin 500 ton mineral gübre getirdi. Bunların varsayımı bedelinin 2,5 milyon avro civarında olduğu varsayım ediliyor.
Liman yetkilileri, gübre ithalatının ardında kimin olduğunu ve gübrelerin Almanya’ya kimin tarafından taşındığını bilmiyor. Bremen Limanı’ndan Joachim Butte, ARD’ye yaptığı açıklamada, “Gümrük bu kargoya itiraz edemez zira ne gemi ne sahibi ne de kargo yaptırım listesinde yer almıyor.” dedi.
Brüksel’deki ve Berlin’deki siyasetçiler ortasında bu sürece karşı artan bir direnç var zira Rusya’dan yapılan büyük ölçüdeki gübre ithalatı Rus bütçesine milyarlarca dolar kazandırıyor. Bir şey daha var; son araştırmalar, Rus gübre fabrikalarının daha evvel düşünülenden daha direkt askeri üretimle ilişkili olduğunu gösteriyor. Örneğin Reuters’a nazaran EuroChem şirketi, Rus silah fabrikalarına mühimmat üretmek için 38.000 ton nitrik asit tedarik etti.
Alman siyasetçiler tehlikenin farkındalar ve bu ortada AB yaptırım rejiminin genişletilmesini talep ediyorlar. Schleswig-Holstein eyaletinin enerji bakanı Tobias Goldschmidt, ARD’ye şunları söyledi: “Putin’in St. Petersburg’undan gübre ithalatına karşı kararlı bir direnişin vakti geldi. Federal hükümet, Avrupa seviyesinde art kapılar olmadan tesirli bir yaptırım rejiminin süratle uygulanabilmesi için baskı yapmalı.”
About The Author
More Stories
Milletlerarası muahedeler Resmi Gazete’de